Parken en ...

Parken en .....

Donderdag (20-12-2012) zijn we van Rodeo naar Villa Union gereden, in de gids vonden ze dit een niet noemenswaardig stadje maar vonden dat er wel een prettige sfeer hing. De camping is klein maar netjes en schoon, met wederom een groep schoolkinderen die zich vermaken in het zwembad.
Als wij zitten te relaxen bij de camper, zien we twee wandelaars met rugzak en een trolley aankomen wandelen.
Toevallig of niet maar de 2 Duitsers Wolfgang en Martine hadden het over 2 wandelaars gehad die in de middle off nowhere liepen, er was niks in de nabijheid te zien zeiden ze en nu lijken ze de bewoonde wereld te hebben bereikt. Best stoer,als ze het dorpje inlopen op slippers hebben ze hun witte sokken nog aan zeg maar.
We gaan 's avonds een hapje eten in het dorp.
Vrijdagochtend spreek ik de Franse wandelaarster, ze hebben al zo'n 4000 km gelopen in acht maanden tijd, nou respect hoor.
Wij vertrekken 's ochtends richting park Talampaya, het is er nog rustig. Op de camping staan 2 tentjes en er zit een stel te wachten bij het restaurant. We schrijven ons in voor een tour en voor de camping. Een half uurtje later zitten we met een jong Zwitsers stel in een busje die ons langs de mooiste plekjes van het park brengt.
Het is een prachtig landschap met rotsformaties in onwereldse vormen, helaas zitten we in een busje en kunnen we dus niet stoppen als we dat zelf graag willen. Een prachtig park dat op de Unesco wereld erfgoed lijst staat.
'S Middags als we bij de camper zitten uit te rusten van de zware excursie komt er een vos de camping op, ik grijp snel mijn camera en kan hem nog net vastleggen. Later komt ie nog weer terug en kijkt hij ons met een vragende blik aan. Tammo komt dit keer met de camera in actie.
Gelukkig is er in deze desert een restaurant zodat we in deze hitte niet hoeven te koken. In het restaurant komen later nog twee stelletjes, het blijken voor een deel Nederlanders te zijn die wonen en werken in Buenos Aires.

Zaterdag (22-12-2012) zijn we van park Talampaya naar park Ischigualasto (Valle del Luna) gereden. Na ons ochtendritueel zagen we bij de ingang het Franse wandelstel staan, we hebben nog even een praatje met hun gemaakt in het Spaans, ons Frans is zeer slecht net als hun Engels. Ze hadden fietsen gehuurd om de 60 km naar de ingang van het park af te leggen, sportieve types. We arriveren rond elf uur bij park Ischigualasto en regelen dat we het eerst volgende konvooi mee kunnen om dit park te bewonderen wat ook op lijst van Unesco staat.
We hebben nog een klein uurtje voor we vertrekken en bezoeken het kleine museum, drinken wat in het restaurant, bewonderen de camping met elektriciteit en volgens onze warme douches. We hebben zelfs nog tijd om even via wifi onze mail te checken veel meer lukt niet want de verbinding is rete traag.
En dan is het tijd om een konvooi te vormen we krijgen een auto aangewezen die we moeten volgen en dat doen we natuurlijk braaf. De ranger stapt zelf in bij de eerste auto, wel zo handig, dan weten we allemaal welke route we moeten volgen. We maken 5 stops bij verschillende unieke natuurverschijnselen.
De eerste stop is bij el Gusano mooie rotsformatie met fosielen in de rotsen, de tweede stop is bij Valle Pintado, de vallei van de kleuren mooie kleurrijke rotsen alla Bungle bungles Australië, wonderschoon. We rijden weer een stukje en zitten af en toe in een soort kleine zandstorm. De derde stop is bij Cacha de Bochas waar we een stukje wandelen, eerst komen we langs de sfinx en we zien nog een paddestoel en tenslotte bij het veld met de ballen, het is net of er reuzen hebben staan te jeu de boelen. Voor de vierde stop moeten we een aardig eindje rijden, onderweg zou je wel willen stoppen maar dat kan niet dus proberen we het maar vanuit de auto, niet geschoten is tenslotte altijd mis!
De vierde stop lijkt speciaal voor mij want die heet heel toepasselijk 'el Submarino'. Grappig toch dus voor mijn lieve collega's heeft Tammo een speciale foto gemaakt die ik nog wel naar jullie zal mailen.
En dan is het alweer tijd voor de 5e stop bij el Horno ( de oven), we zijn ondertussen al bijna 3 uur onderweg over een afstand van 40 km over onverharde wegen. Bij el Horno worden we gezandstraald dus we maken onze foto's en beschermen onze camera's met ons leven tegen al dat zand.
We kunnen zelf weer terugrijden naar de ingang wat we dan ook snel doen.
We willen namelijk nog naar San Augustin del valle Fertil rijden.

Als we in San Augustin del Valle Fertil aankomen komen we weliswaar in oase aan maar de sfeer in het plaatsje samen met de zichtbare armoede stemt pns niet vrolijk. We informeren bij de VVV naar de campings, supermarkt en restaurants. De ene camping uit de Trotter blijkt gesloten terwijl die het hele jaar door open zou zijn de volgende de Poste daar ruikt het bij ingang al zo naar urine dat we niet eens verder kijken. Er tegenover is een andere camping Molero o.i.d. daar nemen we ook een kijkje en omdat we toch zo lekker bezig zijn rijden we ook nog even naar camping Municipal maar ook daar komt ons een lucht tegemoet en de sfeer staat ons ook niet aan.
Dus terug naar camping Molero, de man is niet verbaasd en schudt ons wederom de hand. Hij is zeer behulpzaam en zorgt dat we licht hebben en ook een warme douche.
Wij wouden hier een paar dagen blijven want volgens de Trotter moest het een aardig plaatsje zijn, maar we hebben gelijk al zo iets van morgen maar weer verder.
Tammo de schat kookt weer een heerlijk maaltje voor ons tweeën onder tropische omstandigheden.

Zondags vertrekken we richting San Juan, gezien de huidige temperaturen 30-40*C willen we niet verder naar het noorden trekken.
De weg is zeer eentonig langs eindeloze pampa's fruitcontroles e.d.
Camping Don Bosco hebben we vrij snel gevonden, het is er een drukte van belang. De Argentijnen gaan massaal op stap met de komende kerstdagen voor de boeg, het enige verschil met ons is dat zij een dagje naar de camping/recreatiepark gaan en wij er blijven overnachten.
We vinden nog een plaatsje met elektriciteit. Nadat de camper op zijn plek staat gaan we zitten en kijken dit zondagse Argentijnse schouwspel eens aan.
Veel asado's bij een temperatuur van 40*C ze lijken wel gek.
Zelfs als we alleen maar rustig zitten in onze stoeltjes in de schaduw zweten we nog aan alle kanten.
Er is zwembad maar het is er behoorlijk druk maar na ongeveer 2 uur besluit ik daar toch maar even een verkoelende duik te nemen. Eerst moet ik echter onder een ijskoude douche door, op zich al verkoelend genoeg.
Als ik terug kom staat Tammo met de overbuurman bij de camper te kletsen.
De overbuurman vind de camper wel wat en wil van alles weten, hij vind ons mazzelaars. Dus we leggen maar uit dat we heel veel hebben gewerkt waardoor we nu zolang op vakantie kunnen. Hij vertelt ons dat hij uitdeuker is, en dat is voor Tammo weer aanleiding om te vertellen dat hij bij AKZO werkt en specialist is in autokleuren. O maar zijn we collega's zegt de buurman.
Grappig, wij hebben ons wat te drinken gepakt en bieden buurman ook wat aan dat slaat hij niet af, maar al snel vertrekt ook hij richting het zwembad.
Wij zijn daar de enige buitenlandse toeristen tussen een paar honderd Argetijnen.
Aan het begin van de avond komt een ander buurman ook een praatje maken, zij zitten in een van de caravans. Al snel komt zijn vrouw er ook bij. Hij begint een heel verhaal maar ik zeg maar snel dat we geen Chilenen maar Hollanders zijn en een klein beetje Spaans spreken. Hij gaat wat langzamer praten en vertelt een heel verhaal. Zij zijn van oorsprong ook Chilenen maar wonen werken al meer dan 30 jaar in Argentinië en daar buiten. Hij is clown en zij is trapeze acrobate. Hun zoon is ook clown en een van hun kleindochters zit op de circusschool. It runs in the family zeggen we dan.
We begrijpen niet alles maar toch aardig wat, we begrijpen ook dat zij net als vele ander Argentijnen niet blij zijn met de presidente Christina Frenandez Kirchner.
Ze blijven vrij lang hangen maar als ik toch echt naar de toilet moet en er als een haasje vandoor ga, zijn ze weg als ik terug kom, het is inmiddels ook bijna 20:00 dus ook wel tijd om ons prakkie op te warmen en een salade te maken.
Toch leuk dat we ons nu iets meer kunnen redden in het Spaans.
Morgen vluchten we richting de Andes vanwege de hitte