Paso del Aqua Negra
Door: MiTaH
Blijf op de hoogte en volg Mieke
29 December 2012 | Argentinië, Rodeo del Medio
Paso del Aqua Negra (19-12-2012)
Wat we nog niet hadden gemeld is dat Paso del Aqua Negra op de lijst staat met meest gevaarlijke passen ter wereld. Tja zelfs dan krabben wij ons nog wel eventjes achter de oren.
Maar afijn we hebben het gecheckt bij de VVV, bij het tankstation en gisteren bij de gomeria, volgens al deze wijze mannen moest het geen probleem zijn dus we hebben het erop gewaagd. De wekker maar gezet omdat we beide douanes in 1 dag moeten passeren en er zo'n 200 km onverhard op ons wacht.
Tegen 7 uur zijn we op en nog voor half negen zijn we gekamd en gepoetst onderweg, dat laatste hadden we net zo goed achterwege kunnen laten met 200 km. onverhard.
Tegen 10 uur zijn we bij de Chileense grenspost, de paspoortcontrole gaat snel maar het papierwerk voor de auto neemt iets meer tijd in beslag. De chef moet erbij komen om het controleren, maar daarna kunnen we richting Paso del Aqua Negra. De douaniers wensen ons zelfs een goede reis, ja er passeren heir zo'n auto's per dag dus dan ben je wel blij met elke afleiding.
Het onverharde begint gelijk na de slagboom maar ziet er vrij goed onderhouden uit. De route is werkelijk prachtig al die bergen en rotsen en hun verschillende kleuren van bijna zwart, bruin roestbruin, rood, okergeel naar groen. De weg is soms erg smal dat als er een tegenligger aan zou komen dit een probleem zou zijn, maar het aantal auto's wat we tegen is zo'n 10 auto's.
Uiteraard stoppen we een paar keer voor foto als het kan, maar soms kun je gewoon de auto niet uit en dan moet het vanuit de auto.
Als we Paso del Aqua Negra hebben bereikt zijn we op 4770 mtr. het is bewolkt en wat mistig daar boven en dan die wind. Je moet je deur goed vasthouden net als al het andere anders waait ie dicht of waait het weg. Een korte stop dus. De weg aan Argentijnse kant is een stuk minder, we hebben geluk dat we naar beneden gaan maar als je omhoog moet is het knap lastig sturen om al die stenen heen. Af en toe worden we door ons eigen stof ingehaald. We zien prachtige ijsformaties langs de route en zeer onverwachts komen we dan toch op asfalt, eerder dan verwacht. Voor we bij de douane van Argentinie zijn komen we eerst langs de Argentijnse politiepost die onze paspoorten controleert en de gegevens van de auto noteert. Terwijl ze hiermee bezig zijn worden we getrakteerd op een kleine zandstorm, deze gaat net zo onverwachts als die zich had aangediend.
De Argentijnse douane kost deze keer aardig wat tijd, voor ons zijn 2 motorrijders en een Argentijnse familie. Als we aan de beurt zijn gaat het wat sneller, alleen die onverwachte controle op fruit e.d daar hadden we niet op gerekend, daar gaan onze tomaatjes, komkommer, sla, sinasappels, de aardbeien redt ik door ze ter plekke op te eten.
Het is nu nog zo'n 10 km. naar de camping, op weg er naar toe stuiten we een blokkade van een enorme container die dwars op de weg staat en die ze met man macht op een plek een huis proberen te krijgen. Twee shovels worden erbij gebruikt, terwijl Tammo een sigaretje rookt neem ik maar eens polshoogte. Aan een man vraag ik of er een alternatieve route is hij legt het uit. Als we later bij de auto staan en die alternatieve route willen volgen stapt hij ook net in. We rijden achter hem aan, als we denken hem kwijt te zijn staat hij op ons te wachten bij de afslag, en zo rijden we gemakkelijk naar de camping toe.
Het waait verdraaid hard hier in Rodeo, daar zie ik een voordeel in namelijk dan droogt de was lekker snel. Dus wasje doen kennismaken met een Duits stel dat ook eenzelfde camper via Holiday rent heeft gehuurd. We drinken samen een glaasje en wisselen ervaringen en adresjes uit.
Zij hebben in een kleine 3 weken al zo'n 9000 km gereden terwijl 7000 km in 5 weken al veel vinden, mede gezien de wegen waar we over zijn gekomen.
Aijaijai het kan altijd nog meer dus, ze geven ons een van hun kaarten van Argentinie wat heel aardig is, wij hebben er namelijk alleen eentje van het Patagonische deel.
Ik spoel na dit gezellige samen zijn maar snel de was uit zodat het nog kan drogen. Qua eten hebben we een makkie aangezien we nog een restantje pasta hebben.
We drinken er maar eentje extra op de goede afloop van het passeren van Paso del Aqua Negra, dat hebben we wel verdiend vinden we.
Wat we nog niet hadden gemeld is dat Paso del Aqua Negra op de lijst staat met meest gevaarlijke passen ter wereld. Tja zelfs dan krabben wij ons nog wel eventjes achter de oren.
Maar afijn we hebben het gecheckt bij de VVV, bij het tankstation en gisteren bij de gomeria, volgens al deze wijze mannen moest het geen probleem zijn dus we hebben het erop gewaagd. De wekker maar gezet omdat we beide douanes in 1 dag moeten passeren en er zo'n 200 km onverhard op ons wacht.
Tegen 7 uur zijn we op en nog voor half negen zijn we gekamd en gepoetst onderweg, dat laatste hadden we net zo goed achterwege kunnen laten met 200 km. onverhard.
Tegen 10 uur zijn we bij de Chileense grenspost, de paspoortcontrole gaat snel maar het papierwerk voor de auto neemt iets meer tijd in beslag. De chef moet erbij komen om het controleren, maar daarna kunnen we richting Paso del Aqua Negra. De douaniers wensen ons zelfs een goede reis, ja er passeren heir zo'n auto's per dag dus dan ben je wel blij met elke afleiding.
Het onverharde begint gelijk na de slagboom maar ziet er vrij goed onderhouden uit. De route is werkelijk prachtig al die bergen en rotsen en hun verschillende kleuren van bijna zwart, bruin roestbruin, rood, okergeel naar groen. De weg is soms erg smal dat als er een tegenligger aan zou komen dit een probleem zou zijn, maar het aantal auto's wat we tegen is zo'n 10 auto's.
Uiteraard stoppen we een paar keer voor foto als het kan, maar soms kun je gewoon de auto niet uit en dan moet het vanuit de auto.
Als we Paso del Aqua Negra hebben bereikt zijn we op 4770 mtr. het is bewolkt en wat mistig daar boven en dan die wind. Je moet je deur goed vasthouden net als al het andere anders waait ie dicht of waait het weg. Een korte stop dus. De weg aan Argentijnse kant is een stuk minder, we hebben geluk dat we naar beneden gaan maar als je omhoog moet is het knap lastig sturen om al die stenen heen. Af en toe worden we door ons eigen stof ingehaald. We zien prachtige ijsformaties langs de route en zeer onverwachts komen we dan toch op asfalt, eerder dan verwacht. Voor we bij de douane van Argentinie zijn komen we eerst langs de Argentijnse politiepost die onze paspoorten controleert en de gegevens van de auto noteert. Terwijl ze hiermee bezig zijn worden we getrakteerd op een kleine zandstorm, deze gaat net zo onverwachts als die zich had aangediend.
De Argentijnse douane kost deze keer aardig wat tijd, voor ons zijn 2 motorrijders en een Argentijnse familie. Als we aan de beurt zijn gaat het wat sneller, alleen die onverwachte controle op fruit e.d daar hadden we niet op gerekend, daar gaan onze tomaatjes, komkommer, sla, sinasappels, de aardbeien redt ik door ze ter plekke op te eten.
Het is nu nog zo'n 10 km. naar de camping, op weg er naar toe stuiten we een blokkade van een enorme container die dwars op de weg staat en die ze met man macht op een plek een huis proberen te krijgen. Twee shovels worden erbij gebruikt, terwijl Tammo een sigaretje rookt neem ik maar eens polshoogte. Aan een man vraag ik of er een alternatieve route is hij legt het uit. Als we later bij de auto staan en die alternatieve route willen volgen stapt hij ook net in. We rijden achter hem aan, als we denken hem kwijt te zijn staat hij op ons te wachten bij de afslag, en zo rijden we gemakkelijk naar de camping toe.
Het waait verdraaid hard hier in Rodeo, daar zie ik een voordeel in namelijk dan droogt de was lekker snel. Dus wasje doen kennismaken met een Duits stel dat ook eenzelfde camper via Holiday rent heeft gehuurd. We drinken samen een glaasje en wisselen ervaringen en adresjes uit.
Zij hebben in een kleine 3 weken al zo'n 9000 km gereden terwijl 7000 km in 5 weken al veel vinden, mede gezien de wegen waar we over zijn gekomen.
Aijaijai het kan altijd nog meer dus, ze geven ons een van hun kaarten van Argentinie wat heel aardig is, wij hebben er namelijk alleen eentje van het Patagonische deel.
Ik spoel na dit gezellige samen zijn maar snel de was uit zodat het nog kan drogen. Qua eten hebben we een makkie aangezien we nog een restantje pasta hebben.
We drinken er maar eentje extra op de goede afloop van het passeren van Paso del Aqua Negra, dat hebben we wel verdiend vinden we.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
