Riobamba
Door: MiTaH
Blijf op de hoogte en volg Mieke
23 Oktober 2012 | Ecuador, Riobamba
Hola, que'tal?
Zaterdag hadden we een rustig dagje Banos, zondags hebben we de route van de watervallen gedaan. Pablo was wat verlaat maar dat ons 's ochtends gemeld. We gingen zo rond de middag op pad. Bij de eerste zij we met een kabelbaantje naar de overkant gegaan en nee dat is niet als in Europa, het ziet er iets avontuurlijker uit zullen we maar zeggen, dat werd wel bevestigd doordat Pablo niet meeging. Je gaat over de waterval heen als het ware. Bij de tweede waterval geloofden we het kabelbaantje wel.
Het is zondag en dat merk je, veel Ecuadoriaanse families die ook gezellig met elkaar op pad zijn, druk dus. Vooral bij de laatste waterval merken we dat. Het is een gestage stroom met mensen naar beneden en naar boven. Gelukkig hebben we net een hoogtestage achter de rug zodat de weg weer omhoog goed te doen is, alhoewel ik geloof dat Pablo er anders overdenkt.
Enfin dit was De laatste waterval en we belonen ons met een lunch in een nabij gelegen restaurant waar opmerkelijk veel mensen in het wit lopen en zeer zwijgzaam zijn. Het restaurant hoort waarschijnlijk bij het naastgelegen hotel. Een gekke gewaarwording omdat ik net een boek aan het lezen ben van Hakan Nesser; De commissaris en het zwijgen. Dit gaat over een soort sekte van tienermeisjes en vrouwen die allen in het wit gekleed zijn.
We zijn in de namiddag weer terug bij het hotel waar ik het boek maar heb uitgelezen. 's Avonds zijn we maar weer bij hetzelfde restaurant gaan eten waar even later het Australische stel van Quiatoa binnenkwam met nog een stel en nog een poosje later een hele groep Nederlanders zeer waarschijnlijk reizend met groepsreis. Grappig om te zien omdat we dat zelf natuurlijk ook wel eens hebben gedaan.
Maandag zijn we nAr Riobamba gereisd, geen lange reis en we kwamen weer door de plaatsjes Salasaca bekend om zijn ijsjes en ziet dan ook om de haverklap (cada dos por tres) een soort van ijssalon. In het volgende plaatsje Pelileo zij ze gespecialiseerd in Jeans en dus...... Juist je ziet er allemaal jeanszaken maar dan op zijn Ecuadoriaans.
Voor we in Riobamba zijn doen we nog Guano aan bekend om zijn tapijten tja en dan moet je natuurlijk wel even bij een echte originele tapijten maker kijken.
In Riobamba krijgen we een speciale tour door het plaatselijke museum door 2 jongedames die alles in het Spaans doen uiteraard, Pablo vertaald alles eerst keurig maar als hij doorheeft dat we het redelijk kunnen volgen vraagt hij alleen nog maar of we het begrijpen. We nemen nog een kijkje bij de markt waar Pablo meestal ontbijt of luncht, de kerk e.d. Daarna worden we naar ons hotel gebracht, deze meeste die we tot nu toe hebben gehad lagen centraal dan wel in een prachtige omgeving, deze echter ligt in een beetje troosteloze omgeving.
Ach de mensen zijn erg aardig, Elena de eigenaresse heeft 10 jaar inDuitsland gewoond en spreekt vloeiend Duits, beter nog dan haar Engels. Als we tegen het begin van de avond de stad in willen en vragen of ze een taxi voor ons willen bellen biedt zij aan om ons in het centrum af te zetten, ze moet naar Engelse les.
We slenteren op ons gemak door het centrum en pikken het goudenuurtje (een uur voor zonsondergang) nog net mee. Dit keer eten we in door Elena aanbevolen restaurant, een vrij modern restaurant met goed eten.
's Avonds spelen we nog een potje scrabbel, dat begint een beetje een gewoonte te worden.
Vandaag dinsdag 23 oktober zijn we naar Chimbarazo geweest, we hadden mazzel dit keer, we konden de top in het zonnetje zien. Het duurde even voor we er waren. We kwamen nog vacuenas tegen. Onderweg naar 5000 mtr. hebben we maar even een fotostop ingelast omdat de top achter de wolken dreigde te verdwijnen. Op 5000mtr. een stukje gelopen en de top kwam weer te voorschijn. Lucky us. Pablo maakte nog een foto van ons tweetjes maar werd duizelig en moest ter plekke gaan zitten om niet flauw te vallen. De hoogte had hem te pakken, ik gaf hem een lolly die ik nog in mijn tas had zitten en dat scheelde, toen het weer een beetje ging met hem hebben we hem nog maar even bij laten komen bij de auto. Niet alleen toeristen krijgen er last van dus. Na nog wat chocola zijn we weer naar Riobamba gereden onderweg kwamen we een grote roofvogel tegen, Pablo dacht eerst dat het een havik was en bij de tweede leek het wel een condor maar het was familie van de karrakarra.
Morgen vertrekken we naar Cuenca, maar eerst gaan we in Aulassi met de trein naar de duivelsneus. We vertrekken uit Riobamba om 5:45, ja echt we hebben er wel wat voor over.
Saludos por todes,
Tammo en Mieke
Zaterdag hadden we een rustig dagje Banos, zondags hebben we de route van de watervallen gedaan. Pablo was wat verlaat maar dat ons 's ochtends gemeld. We gingen zo rond de middag op pad. Bij de eerste zij we met een kabelbaantje naar de overkant gegaan en nee dat is niet als in Europa, het ziet er iets avontuurlijker uit zullen we maar zeggen, dat werd wel bevestigd doordat Pablo niet meeging. Je gaat over de waterval heen als het ware. Bij de tweede waterval geloofden we het kabelbaantje wel.
Het is zondag en dat merk je, veel Ecuadoriaanse families die ook gezellig met elkaar op pad zijn, druk dus. Vooral bij de laatste waterval merken we dat. Het is een gestage stroom met mensen naar beneden en naar boven. Gelukkig hebben we net een hoogtestage achter de rug zodat de weg weer omhoog goed te doen is, alhoewel ik geloof dat Pablo er anders overdenkt.
Enfin dit was De laatste waterval en we belonen ons met een lunch in een nabij gelegen restaurant waar opmerkelijk veel mensen in het wit lopen en zeer zwijgzaam zijn. Het restaurant hoort waarschijnlijk bij het naastgelegen hotel. Een gekke gewaarwording omdat ik net een boek aan het lezen ben van Hakan Nesser; De commissaris en het zwijgen. Dit gaat over een soort sekte van tienermeisjes en vrouwen die allen in het wit gekleed zijn.
We zijn in de namiddag weer terug bij het hotel waar ik het boek maar heb uitgelezen. 's Avonds zijn we maar weer bij hetzelfde restaurant gaan eten waar even later het Australische stel van Quiatoa binnenkwam met nog een stel en nog een poosje later een hele groep Nederlanders zeer waarschijnlijk reizend met groepsreis. Grappig om te zien omdat we dat zelf natuurlijk ook wel eens hebben gedaan.
Maandag zijn we nAr Riobamba gereisd, geen lange reis en we kwamen weer door de plaatsjes Salasaca bekend om zijn ijsjes en ziet dan ook om de haverklap (cada dos por tres) een soort van ijssalon. In het volgende plaatsje Pelileo zij ze gespecialiseerd in Jeans en dus...... Juist je ziet er allemaal jeanszaken maar dan op zijn Ecuadoriaans.
Voor we in Riobamba zijn doen we nog Guano aan bekend om zijn tapijten tja en dan moet je natuurlijk wel even bij een echte originele tapijten maker kijken.
In Riobamba krijgen we een speciale tour door het plaatselijke museum door 2 jongedames die alles in het Spaans doen uiteraard, Pablo vertaald alles eerst keurig maar als hij doorheeft dat we het redelijk kunnen volgen vraagt hij alleen nog maar of we het begrijpen. We nemen nog een kijkje bij de markt waar Pablo meestal ontbijt of luncht, de kerk e.d. Daarna worden we naar ons hotel gebracht, deze meeste die we tot nu toe hebben gehad lagen centraal dan wel in een prachtige omgeving, deze echter ligt in een beetje troosteloze omgeving.
Ach de mensen zijn erg aardig, Elena de eigenaresse heeft 10 jaar inDuitsland gewoond en spreekt vloeiend Duits, beter nog dan haar Engels. Als we tegen het begin van de avond de stad in willen en vragen of ze een taxi voor ons willen bellen biedt zij aan om ons in het centrum af te zetten, ze moet naar Engelse les.
We slenteren op ons gemak door het centrum en pikken het goudenuurtje (een uur voor zonsondergang) nog net mee. Dit keer eten we in door Elena aanbevolen restaurant, een vrij modern restaurant met goed eten.
's Avonds spelen we nog een potje scrabbel, dat begint een beetje een gewoonte te worden.
Vandaag dinsdag 23 oktober zijn we naar Chimbarazo geweest, we hadden mazzel dit keer, we konden de top in het zonnetje zien. Het duurde even voor we er waren. We kwamen nog vacuenas tegen. Onderweg naar 5000 mtr. hebben we maar even een fotostop ingelast omdat de top achter de wolken dreigde te verdwijnen. Op 5000mtr. een stukje gelopen en de top kwam weer te voorschijn. Lucky us. Pablo maakte nog een foto van ons tweetjes maar werd duizelig en moest ter plekke gaan zitten om niet flauw te vallen. De hoogte had hem te pakken, ik gaf hem een lolly die ik nog in mijn tas had zitten en dat scheelde, toen het weer een beetje ging met hem hebben we hem nog maar even bij laten komen bij de auto. Niet alleen toeristen krijgen er last van dus. Na nog wat chocola zijn we weer naar Riobamba gereden onderweg kwamen we een grote roofvogel tegen, Pablo dacht eerst dat het een havik was en bij de tweede leek het wel een condor maar het was familie van de karrakarra.
Morgen vertrekken we naar Cuenca, maar eerst gaan we in Aulassi met de trein naar de duivelsneus. We vertrekken uit Riobamba om 5:45, ja echt we hebben er wel wat voor over.
Saludos por todes,
Tammo en Mieke
-
23 Oktober 2012 - 23:56
Debbie:
Mooie waslijnen in Riobamba.....Had je geen was om te drogen? -
24 Oktober 2012 - 08:34
Greet:
Hoi lieve twee,
lekker lang verslag weer.....en nu op weg naar de trein begrijp ik, vais a sentaros en el techo?. Het maakte op mij indertijd grote indruk, niet alleen vanwege de hoogte en het feit dat je op het dak zat, maar ook dat daar jonge kinderen op rondliepen die coca cola verkochten. Ik kan al haast niet wachten op jullie treinverslag.
suerte y salud,
Greet -
24 Oktober 2012 - 08:47
Jocé:
Super jongens, komt heel bekend voor allemaal. Ik vond die trein geweldig, lekker op het dak gaan zitten! En als je op het perron een praatje met de machinist maakt mag je bij hem voorin zitten een stukje! Bij onze treintocht vroeg hij ieder uur oid een paar anderen voorin, houd het in de gaten! Veel plezier he, en als jullie terug konmen kunnen jullie leuk mee doen met wordfeud (scrabble)
Dag! Groet, Jocé -
26 Oktober 2012 - 07:42
Anneke:
Heb ik net gereageerd op je verslag, maar was het niet de laatste, maar voorlaatste van de verslagen.
Anyway, un abrazo y besos. Vanuit koud en regenachtig Australie.
An en Alejandro
-
26 Oktober 2012 - 15:01
Mirjam:
Mooi avontuur! -
01 November 2012 - 14:41
Lieke:
mooie foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
